„Bajeczny sukces... Mistrzowie słowa…

To niektóre z wielu różnych haseł, które kojarzymy z sukcesami Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury i Rekreacjiw Mroczy, Szkoły Podstawowej im. Wojska Polskiego w Mroczy oraz wielu rodzin jak i ich dzieci.

Pod tymi tytułami padało wiele wzniosłych słów, tj.: charyzmatyczne, kreatywne, pewne siebie z umiejętnością społecznej współpracy i komunikacji oraz pełne twórczej energii OSOBOWOŚCI, diamenty itp.. To pochwały skierowane do laureatów wojewódzkich konkursów: Interpretacji Teatralnej dla Dzieci i Młodzieży w Baju Pomorskim w Toruniu jak również Wojewódzkiego Konkursu Recytatorskiego „Inspiracje słowne”.

Trzeba się tu jednak chwilę zatrzymać i zastanowić…, skąd „wyszedł ten sukces”? Dzieci bardzo zdolne, ambitne, mające to coś? To fakt! Ale czy te dzieci same osiągnęłyby taki sukces? Otóż…

Przyszedł czas, aby odkryć rąbka tajemnicy (niewielu to wie) związanego z sukcesami dzieci i naszej gminy. Właśnie tu ukrywa się OSOBA - instruktorka koła teatralnego „Klamka” i „Bajzel”, która za cenę swego wolnego czasu szlifuje te diamenty. Poświęca nie tylko swój czas, ale także czas skradziony własnym dzieciom, mężowi i pozostałym członkom rodziny. Pracuje i w ferie, i w wakacje, rano i wieczorem w zależności od potrzeb. Otwiera swój dom, zaprasza właściwie wszystkich, którzy chcą pracować więcej niż pozostali i zmagać się z trudami sukcesu. Daje im wiarę we własne siły, inspiruje, dzieli się fantazją, kształtuje kreatywność, okazuje dobroć, dodaje otuchy, karmi i gotuje zupy pomidorowe, organizuje ogniska we własnym zaciszu domowym.

Tylko, że ONA, nie staje na scenie, lecz ukrywa się w zakamarkach, aby niepostrzeżenie wspierać młode talenty podczas występów czy odnoszenia sukcesów. Jest również pierwsza kiedy trzeba pocieszyć po „porażce”(tak nazywają to dzieci). To bardzo trudne, żeby się jednocześnie cieszyć z sukcesu oraz pomóc pogrążonym w smutku, bo jak mówi – wszystkie te dzieci są jej. Serce rozrywa się i … jednocześnie jest w euforii. Tego uczucia nie zna wielu. Nie polecam! Totalne rozdarcie…!!!

Przyglądam się Justynie Misterkiewicz – Hamowskiej jako koleżanka i matka tzw.: „dzieci sukcesu” od 2008 roku, kiedy to pierwszy raz pojechałyśmy z moją Klaudią na konkurs Interpretacji Teatralnej dla Dzieci i Młodzieży w Baju Pomorskim w Toruniu i już od tego pierwszego razu sukces: III miejsce przy ogromnej konkurencji ( nie przyznano wówczas I miejsca). W kolejnych latach z Baju również wracali laureaci. Tego roku laureatów nawet przybyło i to znacznie. Dlatego wiem, że:

„Bezinteresowna dobroć ma swoją historię. Tworzy ją zwyczajny, prosty człowiek”.Choć niezupełnie taki zwyczajny człowiek..., bo ONA jest:

- ogniem, który grzeje a nie parzy;

- ptakiem, który nie lata lecz unosi się wysoko ponad ziemskie ograniczenia;

- znakiem nadziei na horyzoncie małego człowieka, który poszukuje...;

- oazą w otaczającym nas szarym świecie.

Pozwalam sobie na napisanie tego wszystkiego, bo byłam, widziałam, doświadczyłam i daję świadectwo. Jeśli nie ja…?, to kto…?!!!

„Podziękuj człowieku, za strumień miłości, który bezgłośnie płynie przez świat”. (Phil Bosmans)

Właśnie przyszedł czas, aby w taki, może niecodzienny sposób podziękować za wszystko o czym pisałam, ale również za to o czym zapomniałam.

MALUTKA JESTEŚ WIELKA.

Dziękuję!!!

Barbara Tadych

Sufler